Telemecanique TSX 47

Seria TSX47 powstała pod koniec lat 70-tych i była rozwijana do połowy lat 90-tych.
Konstrukcja oparta na procesorach Intel 286 i 386, dawała olbrzymie możliwości pod względem
wykonywania operacji zmiennoprzecinkowych w stosunku do sterowników konkurencyjnych firm.

• Oprogramowanie narzędziowe
• Płyta bazowa
• Procesor
• Wejścia / wyjścia
• Komunikacja
• MMI

Środowiskiem działania oprogramowania narzędziowego został wybrany system operacyjny OS/2 f-my IBM.
Pakiet ten nazwany XTEL zawiera komplet narzędzi do programowania, konfiguracji oraz diagnostyki systemu.
Przy tworzeniu bloków programu użytkownik miał możliwość wyboru jednego z trzech języków programowania tj.:
GR7 - Grafset: graficzny język pracy krokowej
LAD - Język drabinkowy, najbardziej znany i najszybszy do przyswojenia dla przeciętnego elektryka.
ST - Tekst strukturalny, zbliżony do języka PASCAL dający największe możliwości programiście

Pakiet posiadał wiele cennych narzędzi wspomagających jak: Lista referencyjna, Lista edytowanych zmiennych,
Konfigurator sprzętowy, menadżer pamięci, Kreator aplikacji MMI17 i MMI37(Terminal graficzny).
Programowanie mogło odbywać się w trybie offline a następnie załadowanie aplikacji do PLC poprzez zaprogramowanie
pamięci EPROM lub port komunikacyjny. Druga możliwość to w trybie online programowanie poprzez port komunikacyjny (RS232 C).
Jeżli sterownik TSX pracuje w sieci przemysłowej XWAY to istnieje możliwość programowania poprzez zainstalowanie karty sieciowej w PC-cie.

Solidna konstrukcja wewnątrz której można było pomieścić: zasilacz, procesor, oraz 8 modułów we/wy
lub modułów inteligentnych. W zależności od zastosowanej jednostki centralnej możliwa była rozbudowa o kolejne
płyty bazowe (max 8) łączone odpowiednim kablem.
Jeżeli miejsce, w którym pracował sterownik nie posiadało odpowiednich warunków można było zamontować dodatkową
nakładkę wyposażoną w system wentylatorów, kontrolowanych czujnikiem temperatury z sygnalizacją.
Każda karta posiadała po stronie złącza krawędziowego mechaniczną tarczę z kodem modułu zabezpieczającym
przed przypadkowym włożeniem modułu w inne miejsce nie przewidziane w konfiguracji RACK'a.
Niestety w praktyce było to bardzo uciążliwe i mało przydatne dla doświadczonej obsługi technicznej.
   Ze względu na ostre krawędzie niektórych elementów trzeba było uważać podczas montażu
   lub demontażu, aby nie skaleczyć sobie ręki.

Firma Telemecanique wypuściła na rynek pełną gamę procesorów w zależności od potrzeb użytkownika.
Każdy jednostka sterująca posiadała inne możliwości tj.    wielkość pamięci RAM wewnętrznej/zewnętrznej,
ilość wykonywanych instrukcji na sekundę, porty komunikacyjne oraz maksymalną liczbę wejść/wyjść:
Jednostki TSX107 do końca lat 90-tych były najwydajniejszymi sterownikami PLC f-my Telemecanique.

Ciekawym rozwiązaniem był wyprowadzony styk sygnalizujący pracę CPU, który w razie zatrzymania się
sterownika sygnalizował rozwarciem obwodu.

Karty wejść/wyjść dyskretnych:
- Karty wejść 16 kanałów, 32 kanały lub 64 kanały 24V DC
- Karty wyjść przekaźnikowych ...
- Karty wyjść tranzystorowych 24V DC ..
- .................
.....

Dostępne Karty wejść analogowych to: TSX AEM 411, TSX AEM 412, TSX AEM 413, TSX AEM 811 and TSX AEM 821
Dla przykładu charakterystyka karty TSX AEM1602:
- 16 kanałów analogowych, 4000 x 2uA
- zakres sygnału dla kanału 0-20mA lub 4-20mA
- dokładność przy 25'C to 0,2% pełnego zakresu
- rezystancja wejściowa ~90 om.
- czas odświeżania 15ms/kanał
- napięcie przebicia 1500V AC, brak izolacji pomiędzy kanałami
- Kalibracja przez użytkownika za pomocą specjalnego oprogramowania (dostępnego w pakiecie XTEL'a

1 - płyta metalowa osłaniająca elektronikę; 2- panel przedni;
3- złącze elektryczne; 4- listwa przyłączeniowa.

Podstawowym interfejsem komunikacyjnym był port programatora, ale służył on tylko do zmian
programu oraz diagnostyki sterownika.
Do komunikacji z innymi urządzeniami stosowało się wbudowany port RS485 z protokołem UniTelway,
obsługującym w trybie master do 32 slav'ów z prędkością do 19200 bps.
Jeżeli nam to nie wystarczało można było zainstalować dodatkową kartę FipWay lub o większych
możliwościach kartę ETWAY działającą w sieci ethernetowej z prędkością 10 Mbps.

Minusem był tylko jeden standart złącza AUI niegdyś popularnego, a dzisiaj praktyczni nie używanygo
interface'u 10Base5 (gruby koncentryk - 802.3 IEEE).
Bardzo przydatną fukcją wbudowaną w system komunikacyjny były "Słowa wspólne"- Common Words (ang.), na etapie projektowania sieci przydzielało się dla każdej stacji taką samą ilość słów 16-bitowych z puli 256-ciu.
Te wspólne słowa były dostępne tylko w obrębie jednej podsieci, przy konfiguracji karty sieciowej deklarowało się dostęp dla innych sterowników Read lub Read/Write.

MMI to skrót z angielskiego Man Maschine Interface oznaczający interfejs dialogu człowiek-maszyna,
czyli wszelkiego rodzaju terminale tekstowe i graficzne z klawiaturą lub bez.
Seria TSX47 posiadała zaimplementowaną komunikacje z terminalami CCX17 (tekstowe z prostą animacją),
natomiast po dołożeniu modułu MMI-37 można było podłączyć terminal graficzny z klawiaturą lub za miast tego
zwykły monitor VGA i zwykłą klawiaturę PC.
Moduł MMI-37 posiadał pamięć wewnętrzną 640kB RAM, możliwość podpięcia dodatkowej pamięci
wraz z aplikacją (np.512KB), podłączenia drukarki poprzez port RS232 itp.

Oprogramowanie terminala daje duże możliwości projektantowi co do tworzenia aplikacji:
wbudowany edytor graficzny, animacja elementów graficznych, przedstawianie zmiennych w formie
liczbowej, listy wyboru, bargrafu a nawet przeprowadzenia operacji matematycznych w terminalu.